Επίσκεψη στη βίλλα Αμαρυλλίδα

Η πρώτη εκδρομή που πήγαμε με το σχολείο θα μου μείνει αξέχαστη.  Επισκεφτήκαμε το σπίτι του Γεώργιου Δροσίνη.   Με το που μπήκα μέσα αντίκρισα ένα χώρο πλούσιο, όμορφο και χωρίς ατέλειες. Όλοι μας υποδέχτηκαν με ευγένεια και ήταν πρόθυμοι να μας ξεναγήσουν στον χώρο που έζησε ο Δροσίνης.

Δροσίνης, Γεώργιος, 1859-1951

Γεννήθηκε το 1859 και πέθανε το 1951.  Μέσα στο δωμάτια υπάρχουν πολλές φωτογραφίες που μας δείχνουν τον χαρακτήρα του και την ζωή του. Την γυναίκα του την έλεγαν Μαίρη Κασσαβέτη. Είχε τρία παιδιά , δύο κορίτσια και ένα αγόρι. Επίσης είχε και δύο αδέρφια ένα αγόρι και ένα κορίτσι. 

Αγαπούσε πολύ τα παιδιά.   Έβαλε στο σχολείο, την γιορτή της ημέρας και καθιέρωσε την αναρρωτική άδεια. Πρόσφερε λεφτά στους φτωχούς όμως οι φτωχοί ήταν πολλοί και προσπαθούσε να δώσει όση περισσότερη βοήθεια μπορούσε σε όλους.  Είδαμε τα προσωπικά του αντικείμενα, την πένα που έγραφε, τα παιχνίδια του και τα σχολικά του είδη. Λόγο του προβλήματος που είχε στα πόδια του,  έπρεπε να κάθετε σε μία καρέκλα. Κάθε πρωί έβαζε την καρέκλα δίπλα στο παράθυρο και τους έριχνε καραμέλες.

Το πρώτο ποίημα που έγραψε ήταν η Αμαρυλλίς, είχε εκδώσει τα Άπαντα σε δώδεκα βιβλία και υπήρξε συνεργάτης σε πολλά περιοδικά κυρίως φιλολογικά. Ο Δροσίνης έγραψε το ποίημα της ανθισμένης αμυγδαλιάς εμπνευσμένος  από τις δύο ανιψιές του. Έπαιζαν κυνηγητό όταν κάποια στιγμή η μια κουράστηκε και πήγε να κάτσει κάτω από μία νεραντζιά για να ξεκουραστεί. Τότε της έπεσαν λίγα άνθη πάνω στα μαλλιά της και μόλις την είδε ο θείος της άρχισε να γράφει την ανθισμένη αμυγδαλιά . Το μεγαλύτερο ποίημα που έχει γράψει είναι «Το μοιρολόι της όμορφης».

Το 1940 αρχίζει να γράφει το τελευταίο του βιβλίο. Όλοι του έλεγαν να το εκδώσει αλλά δεν ήθελε μέχρι να ελευθερωθεί η Ελλάδα από του Γερμανούς. Το 1945 οι έλληνες εκδώσαν το τελευταίο του βιβλίο που το ονόμασε ΕΙΡΗΝΗ. 

Η Δροσίνα Δροσίνη-Μελετοπούλου, την εποχή που ο εξάδελφός της ποιητής Γ.Δροσίνης, έγραψε για χάρη της την «Ανθισμένη αμυγδαλιά»

Θεοφανία Α2